Een adviseur bij een uitvoeringsorganisatie van VWS ervaart aan den lijve dat er binnen de organisatie geen ruimte is voor kritische reflectie. Op momenten dat zij een kritisch geluid laat horen, is het antwoord vaak dat het vooral aan haarzelf ligt. Tijdens haar functioneringsgesprek werd ze zelfs aangesproken op haar kritische houding. Haar werd gevraagd of ze dan nog wel op de juiste plek zit. De zaken waarover vragen worden gesteld, hebben te maken met het personeelsbeleid dat afwijkt van het beleid van VWS. Op papier bepleit de organisatie medewerkersparticipatie en betrokkenheid, maar in de praktijk wordt binnen teams niet altijd sociale veiligheid ervaren. Veel collega’s erkennen dit ook, maar erkennen dat zij niet worden gehoord/er weinig aan zal worden gedaan. Het is wel bijzonder, want als het gaat over de inhoud van het werk en de dienstverlening is er veel meer ruimte voor inbreng van medewerkers. De gevoeligheid richt zich met name op zaken die de interne organisatie of afdeling betreffen. Het lijkt dan wel of leidinggevenden zich snel persoonlijk aangevallen voelen. Met meer openheid en ruimte voor reflectie denkt zij dat de organisatie beter zal functioneren.
Niet veilig genoeg om kritisch te zijn
